ανατάραξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανατάραξη	οι	αναταράξεις
γενική	της	ανατάραξης*	των	αναταράξεων
αιτιατική	την	ανατάραξη	τις	αναταράξεις
κλητική		ανατάραξη		αναταράξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναταράξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανατάραξη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ανατάραξη θηλυκό

1. η ενέργεια του αναταράσσω
2. το αποτέλεσμα του αναταράσσω

Μεταφράσεις

    ανατάραξη

γαλλικά : turbulence (fr), perturbation (fr)