ανάντη
Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τα | ανάντη | ||
| γενική | των | ανάντων | ||
| αιτιατική | τα | ανάντη | ||
| κλητική | ανάντη | |||
| όπως «ιδιόόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- ανάντη < αρχαία ελληνική ἀνάντη, πληθυντικός του ἄναντες, ουδέτερο του ἀνάντης < ἀνά + ἄντην (απέναντι)
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /aˈnan.di/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νά‐ντη
Ουσιαστικό
επεξεργασία
ανάντη ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό
- (λόγιο) τα μέρη που βρίσκονται προς την πάνω πλευρά
- ※ Ἀνῆλθε μὲ πόδα γοργὸν τὴν ἀνάντη ὁδὸν, ἣν καταυγάζει ὁ χρυσοῦς φωστὴρ τῆς ἐλπίδος (Χαράλαμπος Άννινος, Αι αισθήσεις, στο Ετήσιον Ημερολόγιον του Έτους 1889)
Αντώνυμα επεξεργασία
Συγγενικά επεξεργασία
- → δείτε τη λέξη ανάντης (επίθετο)
