αλήτης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αλήτης	οι	αλήτες
γενική	του	αλήτη	των	αλητών
αιτιατική	τον	αλήτη	τους	αλήτες
κλητική		αλήτη		αλήτες
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αλήτης < αρχαία ελληνική ἀλήτης

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ˈli.tis/

Ουσιαστικό

αλήτης αρσενικό και αλήτισσα το θηλυκό

1. κακός χαρακτήρας, που εκμεταλλεύεται άλλους ανθρώπους
2. άτομο που ζει στο περιθώριο, χωρίς εμφανή εισοδήματα, συχνά ρακένδυτο, που ίσως επαιτεί ή έχει αδήλωτους τρόπους να επιβιώνει, και που παράλληλα έχει κακό χαρακτήρα

Μεταφράσεις

    αλήτης

αγγλικά : bam (en), scamp (en) γαλλικά : voyou (fr) γερμανικά : Herumtreiber (de)