Περικλῆς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Περικλεεσ-
ονομαστική	ὁ	Περικλέης   > Περικλῆς	οἱ	Περικλέες   > Περικλεῖς
γενική	τοῦ	Περικλέους   Περικλέους	τῶν	Περικλέων   Περικλέων
δοτική	τῷ	Περικλέει    > Περικλεῖ	τοῖς	Περικλέεσῐ > —
αιτιατική	τὸν	Περικλέᾱ    Περικλέα   & σπανίως > Περικλῆ	τοὺς	Περικλέᾱς   > Περικλεῖς
κλητική ὦ!		Περίκλεες   > Περίκλεις		Περικλέες   > Περικλεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Περίκλεε   > —
γεν-δοτ	τοῖν		Περικλέοιν > —
3η κλίση, ομάδα 'Περικλέης Περικλῆς', Κατηγορία 'Περικλῆς' όπως «Περικλῆς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Περικλῆς < περι- + -κλῆς (που περιβάλλεται από κλέος)

Κύριο όνομα

Περικλῆς αρσενικό

• ανδρικό όνομα, ο Περικλής συνηρημένη μορφή του Περικλέης

Πηγές

• Περικλῆς, Περικλέης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.