Γλυκέριον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἡ/τὸ	Γλυκέριον
γενική	τῆς/τοῦ	Γλυκερίου
δοτική	τῇ/τῷ	Γλυκερίῳ
αιτιατική	τὴν/τὸ	Γλυκέριον
κλητική ὦ!		Γλυκέριον
Θηλυκό ή ουδέτερο. Δεν μαρτυρείται πληθυντικός. Συνήθως, στην ονομαστική, αιτιατική και κλητικού ενικού.
2η κλίση, Κατηγορία 'Γλυκέριον' όπως «Γλυκέριον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Γλυκέριον < Γλυκέρ(α) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Κύριο όνομα

Γλυκέριον θηλυκό ή ουδέτερο

• (ελληνιστική κοινή) χαϊδευτικό, υποκοριστικό γυναικείο όνομα

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 13, 45.11

  ἡ Γλυκέριον λαβοῦσα παρ' ἐραστοῦ τινος Κορίνθιον παράπηχυ καινὸν λῄδιον ἔδωκεν εἰς γναφεῖον.

  ※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, Ἑταιρικοὶ Διάλογοι, Γλυκέρα και Θαΐς, 1.1.5 Luciani Samosatensis Opera, ed. G. Dindorf, vol.3

  Οὔκ, ἀλλὰ οἶδα, ὦ Γλυκέριον, καὶ συνέπιε μεθ' ἡμῶν πέρυσιν ἐν τοῖς Ἁλώοις. ()

  ※  5/6ος αιώνας Ἀρισταίνητος^w, Ἐπιστολαί, 1.22.25–27 Epistolographi graeci, ed.Christoph Plantinus, 1566

  Τί δὴ οὖν ἄκων”, φησίν, “λελύπηκα τὸ Γλυκέριον; ἑκὼν γὰρ οὐκ ἄν ποτε κατ' ἐκείνης ἐπλημμέλουν ἐγώ.

Πηγές

• Γλυκέριον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• M. J. Osborne and S. G. Byrne 1994 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. II: Attica, Oxford: Oxford University Press.
• Thomas Corsten 2010 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. V.A: Coastal Asia Minor. Pontos to Ionia, Oxford: Oxford University Press