Αἰγινιεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Αἰγινιεύς	οἱ	Αἰγινιεῖς - Αἰγινιῆς*
γενική	τοῦ	Αἰγινιέως & Αἰγινιῶς	τῶν	Αἰγινιέων & Αἰγινιῶν
δοτική	τῷ	Αἰγινιεῖ	τοῖς	Αἰγινιεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Αἰγινιέᾱ & Αἰγινιᾶ	τοὺς	Αἰγινιέᾱς & Αἰγινιᾶς
κλητική ὦ!		Αἰγινιεῦ		Αἰγινιεῖς - Αἰγινιῆς*
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Αἰγινιῆ1 ή Αἰγινιεῖ2
γεν-δοτ	τοῖν		Αἰγινιέοιν
Κλίνεται όπως το βασιλεύς με επιπλέον συνηρημένους τύπους. * αττικός τύπος 1 όπως στη Γραμματική του Smyth 2 όπως στη Γραμματική Γυμνασίου-Λυκείου Οικονόμου.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'ἁλιεύς' όπως «ἁλιεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Αἰγινιεύς < Αἰγίνι(ον) + -εύς

Κύριο όνομα

Αἰγινιεύς αρσενικό

• (πατριδωνυμικό) κάτοικος του (αρχαίου) Αἰγινίου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις Αἰγίνιον και αἴξ

Πηγές

• Αἰγινιεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.