whip

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
whip	whips

whip ^(en)

1. το μαστίγιο
2. (πολιτική, αγγλοσαξονικός κόσμος, Κοινοπολιτεία) ο υπεύθυνος κόμματος για την τήρηση της κομματικής πειθαρχίας κατά την ψήφιση νόμων
   • (Βρετανία) το ενημερωτικό γράμμα που στέλνει ο υπεύθυνος πειθαρχίας στους βουλευτές

   take the whip

   surrender the whip : παραιτήθηκα από το κόμμα

   my whip has been removed : διαγράφτηκα από το κόμμα

Ρήμα

ενεστώτας	whip
γ΄ ενικό ενεστώτα	whips
αόριστος	whipped
παθητική μετοχή	whipped
ενεργητική μετοχή	whipping

whip ^(en)

1. (μεταβατικό) μαστιγώνω, χτυπάω κάποιον ή ένα ζώο δυνατά με ένα μαστίγιο, ως τιμωρία ή για να τον κάνω να πάει πιο γρήγορα ή να δουλέψει σκληρότερα

   ⮡  Christ was whipped.

   Ο Χριστός μαστιγώθηκε.

   ⮡  He took off his belt and started whipping the child.

   Έβγαλε τη ζώνη του κι άρχισε να μαστιγώνει το παιδί.

   ⮡  I whip a horse.

   Μαστιγώνω ένα άλογο.

2. (μεταβατικό και αμετάβατο) μαστιγώνω, κινούμαι, ή κάνω κάτι να κινηθεί, γρήγορα και ξαφνικά ή βίαια προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση

   ⮡  The rain whipped against the windows.

   Η βροχή μαστίγωνε τα παράθυρα.

3. (μεταβατικό) βγάζω αστραπιαία, αφαιρώ ή τραβώ κάτι γρήγορα και ξαφνικά

   ⮡  He whipped a pistol out of his pocket.

   Έβγαλε αστραπιαία ένα πιστόλι από την τσέπη του.

Πηγές

• whip (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• whip (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 161-162, 527. ISBN 9780194325684. , λήμμα: βγάζω, μαστιγώνω