potens

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

potens < μετοχή ενεστώτα του ρήματος possum (μπορώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpo.teːns/

 

Μετοχή

potens, potens, potens

• δυνάμενος, αυτός που μπορεί, που είναι σε θέση

Κλίση

	ενικός			πληθυντικός
	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	potens	potens	potens	potentēs	potentēs	potentia
γενική	potentis	potentis	potentis	potentium	potentium	potentium
δοτική	potentī	potentī	potentī	potentibus	potentibus	potentibus
αιτιατική	potentem	potentem	potens	potentēs	potentēs	potentia
κλητική	potens	potens	potens	potentēs	potentēs	potentia
αφαιρετική	potente/ potenti1	potente/ potenti1	potente/ potenti1	potentibus	potentibus	potentibus
1potente η επιρρηματική μετοχή και potenti η επιθετική (Μετοχές)

Επίθετο

potens, potens, potens

• δυνάμενος, δυνατός, ισχυρός

Πηγές

• «potens» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.