chien

Γαλλικά (fr)

chien < chen < canis

^{un chien (βοήθεια·αρχείο)}

γένος	ενικός	πληθυντικός
αρσενικό	chien	chiens
θηλυκό	chienne	chiennes

chien ^(fr)

(θηλαστικό ζώο) ο σκύλος
la famille du chien : le chien, la chienne, les chiots - η οικογένεια του σκύλου: ο σκύλος, η σκύλα, τα σκυλάκια
(υβριστικά) το παλιόσκυλο, το σκυλί

(οικείο) de chien - όταν ακολουθεί ένα ουσιαστικό, εκφράζει κάτι άσχημο, δύσκολο, κ.α. Εκφράζει συχνά λέξεις που αρχίζουν από παλιο- ή βρομο-.
1. j'ai eu un mal de chien à résoudre ce problème - δυσκολεύτηκα πάρα πολύ για να λύσω αυτό το πρόβλημα
2. il a fait un temps de chien pendant toute la semaine - έκανε παλιόκαιρο όλη τη βδομάδα
3. toute seule, avec ses trois enfants, elle mène une vie de chien - ολομόναχη, με τα τρία της παιδιά, ζει μια παλιοζωή (μια ζωή σκυλίσια)
4. il a un caractère de chien - έχει έναν βρομοχαρακτήρα
comme un chien - παρομοίωση που εκφράζει ελεεινές, πολύ δύσκολες, συνθήκες, άσχημο φέρσιμο, κ.α.
1. il traite ses employés comme des chiens - φέρεται πολύ άσχημα απέναντι στους υπαλλήλους του
2. j'ai passé mon week-end malade comme un chien - πέρασα το σαββατοκύριακό μου άρρωστος σε ελεεινή κατάσταση