beam

Αγγλικά (en)

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
beam	beams

beam ^(en)

1. (για το φως)
   1. η ακτίνα φωτός
   2. η δέσμη ακτίνων φωτός
2. το δοκάρι, η δοκός

   ⮡  balance beam: δοκός ισορροπίας

Ρήμα

ενεστώτας	beam
γ΄ ενικό ενεστώτα	beams
αόριστος	beamed
παθητική μετοχή	beamed
ενεργητική μετοχή	beaming

beam ^(en)

1. (μεταβατικό & αμετάβατο, χωρίς παθητική φωνή) ακτινοβολώ, λαμποκοπώ, έχω ένα μεγάλο χαρούμενο χαμόγελο στο πρόσωπό μου

   ⮡  Her face beamed happiness.

   Το πρόσωπό της ακτινοβολούσε/λαμποκοπούσε ευτυχία.

   ⮡  She was beaming at us.

   Μας κοίταξε ακτινοβολώντας.

2. (αμετάβατο) λάμπω, παράγω φως ή/και θερμότητα

   ⮡  The tropic sun restlessly beamed down on us.

   Ο τροπικός ήλιος έλαμπε αμείλικτα από πάνω μας.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη shine

Πηγές

• beam (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• beam (verb) - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 28, 492. ISBN 9780194325684. , λήμμα: ακτινοβολώ, λάμπω

---

Αγγλοσαξονικά (ang)

Ουσιαστικό

beam ^(ang)

1. δέντρο
2. η ακτίνα φωτός