ῥωγάς

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ῥωγάς	οἱ/αἱ	ῥωγάδες
γενική	τοῦ/τῆς	ῥωγάδος	τῶν	ῥωγάδων
δοτική	τῷ/τῇ	ῥωγάδῐ	τοῖς/ταῖς	ῥωγάσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ῥωγάδᾰ	τοὺς/τὰς	ῥωγάδᾰς
κλητική ὦ!		ῥωγάς		ῥωγάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥωγάδε
γεν-δοτ	τοῖν		ῥωγάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «φυγάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥωγάς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ῥωγάς, -άδος αρσενικό ή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• σκισμένος, κουρελιασμένος

  ⮡  ῥωγὰς πέτρα (βράχος που έχει αποσπαστεί, έχει αποκοπεί)

Πηγές

• ῥωγάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥωγάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.