ῥίνισμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ῥίνισμᾰ	τὰ	ῥινίσμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	ῥινίσμᾰτος	τῶν	ῥινισμᾰ́των
δοτική	τῷ	ῥινίσμᾰτῐ	τοῖς	ῥινίσμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	ῥίνισμᾰ	τὰ	ῥινίσμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		ῥίνισμᾰ		ῥινίσμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥινίσμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		ῥινισμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥίνισμα < ῥινίζω, ῥινισ- + -μα < αρχαία ελληνική ῥίνη

Ουσιαστικό

ῥίνισμα

• (ελληνιστική κοινή) άλλη μορφή του ῥίνημα: ρίνισμα