ῥίνη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ῥῑνα-
ονομαστική	ἡ	ῥίνη	αἱ	ῥῖναι
γενική	τῆς	ῥίνης	τῶν	ῥινῶν
δοτική	τῇ	ῥίνῃ	ταῖς	ῥίναις
αιτιατική	τὴν	ῥίνην	τὰς	ῥίνᾱς
κλητική ὦ!		ῥίνη		ῥῖναι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥίνᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ῥίναιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥίνη < ῥινός • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ῥίνη(ῑ) θηλυκό

• (εργαλείο) ρίνη

Πηγές

• ῥίνη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ῥίνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.