ῥάμνος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ῥάμνος	αἱ	ῥάμνοι
γενική	τῆς	ῥάμνου	τῶν	ῥάμνων
δοτική	τῇ	ῥάμνῳ	ταῖς	ῥάμνοις
αιτιατική	τὴν	ῥάμνον	τὰς	ῥάμνους
κλητική ὦ!		ῥάμνε		ῥάμνοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ῥάμνω
γεν-δοτ	τοῖν		ῥάμνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ῥάμνος < συγγενές των ῥαδινός και ῥάβδος • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ῥάμνος θηλυκό

• (φυτό) ακανθώδης θάμνος, παλιουριά, παλιούρι

Συγγενικά

• Ῥαμνοῦς (ένας από τους δήμους της Αττικής}
• Ῥαμνούσιος, Ῥαμνουσία, Ῥαμνουσίς, Ῥαμνουσιάς

Πηγές

• ῥάμνος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.