ὄρυζα

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὄρυζᾰ	αἱ	ὄρυζαι
γενική	τῆς	ὀρύζης	τῶν	ὀρυζῶν
δοτική	τῇ	ὀρύζῃ	ταῖς	ὀρύζαις
αιτιατική	τὴν	ὄρυζᾰν	τὰς	ὀρύζᾱς
κλητική ὦ!		ὄρυζᾰ		ὄρυζαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὀρύζᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὀρύζαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'θάλασσα' όπως «θάλασσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὄρυζα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὄρυζα, -ης θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• (φυτό, τρόφιμο) το ρύζι

  ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 2, 36.3 @scaife.perseus

  χωρὶς δὲ τῶν δημητριακῶν καρπῶν φύεται κατὰ τὴν Ἰνδικὴν πολλὴ μὲν κέγχρος, ἀρδευομένη τῇ τῶν ποταμίων ναμάτων δαψιλείᾳ, πολὺ δʼ ὄσπριον καὶ διάφορον, ἔτι δʼ ὄρυζα καὶ ὁ προσαγορευόμενος βόσπορος, καὶ μετὰ ταῦτʼ ἄλλα πολλὰ τῶν πρὸς διατροφὴν χρησίμων·

  → λείπει η μετάφραση

  ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 15.1, 13 @perseus.tufts.edu @wikisource

  ἐν μὲν οὖν τούτοις τοῖς ὄμβροις λίνον σπείρεται καὶ κέγχρος͵ πρὸς τούτοις σήσαμον ὄρυζα βόσμορον· τοῖς δὲ χειμερινοῖς καιροῖς πυροὶ κριθαὶ ὄσπρια καὶ ἄλλοι καρποὶ ἐδώδιμοι͵ ὧν ἡμεῖς ἄπειροι.

Άλλες μορφές

• ὄρυζον

Συγγενικά

• ὀρύζιον: υποκοριστικό του ὄρυζα
• ὀρυζίτης
• ὀρυζοτροφέω

Πηγές

• ὄρυζα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.