ὁμοιόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ὁμοιοθρῐχ- ὁμοιοτρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὁμοιόθριξ	οἱ/αἱ	ὁμοιότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	ὁμοιότριχος	τῶν	ὁμοιοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	ὁμοιότριχῐ	τοῖς/ταῖς	ὁμοιότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὁμοιότριχᾰ	τοὺς/τὰς	ὁμοιότριχᾰς
κλητική ὦ!		ὁμοιόθριξ		ὁμοιότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὁμοιότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		ὁμοιοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὁμοιόθριξ (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ὁμοιό- (ὅμοιος) + -θριξ

Ουσιαστικό

ὁμοιόθριξ, -τριχος αρσενικό ή θηλυκό (σε επιθετική λειτουργία)

• (ελληνιστική κοινή) που έχει ίδια μαλλιά

  ※  ΕΜ.565? - Μέγα Ετυμολογικόν (Etymologicum Μagnum) (1816) Λειψία: Lipsiae Apud J.A.G. Weigel. @archive.org
  Etymologicum Magnum, Ed. T. Gaisford, Oxford 1848, 637.22

Άλλες μορφές

• ὁμότριχος (στον Ησύχιο)
• οὑμόθριξ
• ὁμόθριξ

Πηγές

• ὁμοιόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.