ὁμοδοξία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ὁμοδοξίᾱ	αἱ	ὁμοδοξίαι
γενική	τῆς	ὁμοδοξίᾱς	τῶν	ὁμοδοξιῶν
δοτική	τῇ	ὁμοδοξίᾳ	ταῖς	ὁμοδοξίαις
αιτιατική	τὴν	ὁμοδοξίᾱν	τὰς	ὁμοδοξίᾱς
κλητική ὦ!		ὁμοδοξίᾱ		ὁμοδοξίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ὁμοδοξίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ὁμοδοξίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὁμοδοξία < ὁμόδοξος < ὁμοῦ + δόξα

Ουσιαστικό

ὁμοδοξία θηλυκό

• ομοφωνία, ομογνωμοσύνη, ομοφροσύνη

Αντώνυμα

• ἑτεροδοξία
• ἀλλοδοξία