ἀλλοδοξία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀλλοδοξίᾱ	αἱ	ἀλλοδοξίαι
γενική	τῆς	ἀλλοδοξίᾱς	τῶν	ἀλλοδοξιῶν
δοτική	τῇ	ἀλλοδοξίᾳ	ταῖς	ἀλλοδοξίαις
αιτιατική	τὴν	ἀλλοδοξίᾱν	τὰς	ἀλλοδοξίᾱς
κλητική ὦ!		ἀλλοδοξίᾱ		ἀλλοδοξίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀλλοδοξίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀλλοδοξίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλλοδοξία < ἀλλόδοξος < ἄλλος + δόξα

Ουσιαστικό

ἀλλοδοξία θηλυκό

1. διαφορετική ή εσφαλμένη γνώμη ή άποψη
2. επαναστατική γνώμη ή άποψη

Συνώνυμα

• ἑτεροδοξία