Ἐλατεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἐλατεύς	οἱ	Ἐλατεῖς
γενική	τοῦ	Ἐλατέως	τῶν	Ἐλατέων
δοτική	τῷ	Ἐλατεῖ	τοῖς	Ἐλατεῦσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	Ἐλατέᾱ	τοὺς	Ἐλατέᾱς
κλητική ὦ!		Ἐλατεῦ		Ἐλατεῖς
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἐλατεῖ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἐλατέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἐλατεύς < αρχαία ελληνική Ἐλάτ(εια) + -εύς

Ουσιαστικό

Ἐλατεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της πόλης Ἐλάτεια

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη Ἐλάτεια

Κύριο όνομα

Ἐλατεύς αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή) ανδρικό όνομα

Πηγές

• Ἐλατεύς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press