ἐπάκτιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό & θηλυκό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐπάκτιος	ἡ	ἐπακτίᾱ	τὸ	ἐπάκτιον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐπακτίου	τῆς	ἐπακτίᾱς	τοῦ	ἐπακτίου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐπακτίῳ	τῇ	ἐπακτίᾳ	τῷ	ἐπακτίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐπάκτιον	τὴν	ἐπακτίᾱν	τὸ	ἐπάκτιον
κλητική ὦ!		ἐπάκτιε		ἐπακτίᾱ		ἐπάκτιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐπάκτιοι	αἱ	ἐπάκτιαι	τὰ	ἐπάκτιᾰ
γενική	τῶν	ἐπακτίων	τῶν	ἐπακτίων	τῶν	ἐπακτίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐπακτίοις	ταῖς	ἐπακτίαις	τοῖς	ἐπακτίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐπακτίους	τὰς	ἐπακτίᾱς	τὰ	ἐπάκτιᾰ
κλητική ὦ!		ἐπάκτιοι		ἐπάκτιαι		ἐπάκτιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐπακτίω	τὼ	ἐπακτίᾱ	τὼ	ἐπακτίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐπακτίοιν	τοῖν	ἐπακτίαιν	τοῖν	ἐπακτίοιν
Ο τύπος του θηλυκού σε -ος, περισσότερο συνηθισμένος.
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'βέβαιος' όπως «βέβαιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐπάκτιος < ἐπ- + ἄκτιος (< ἀκτ(ή) + -ιος)

Επίθετο

ἐπάκτιος, -ιος, -ιον & -ία, -ιον

1. επάκτιος
2. → δείτε τη λέξη Ἐπάκτιος: προσωνύμιο του θεού Ερμή στη Σικυώνα

Πηγές

• ἐπάκτιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπάκτιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.