Ἀσιαρχία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀσιαρχίᾱ	αἱ	Ἀσιαρχίαι
γενική	τῆς	Ἀσιαρχίᾱς	τῶν	Ἀσιαρχιῶν
δοτική	τῇ	Ἀσιαρχίᾳ	ταῖς	Ἀσιαρχίαις
αιτιατική	τὴν	Ἀσιαρχίᾱν	τὰς	Ἀσιαρχίᾱς
κλητική ὦ!		Ἀσιαρχίᾱ		Ἀσιαρχίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀσιαρχίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀσιαρχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀσιαρχία < Ἀσιάρχης + -ία

Ουσιαστικό

Ἀσιαρχία θηλυκό

• (θρησκεία) το αξίωμα, η έδρα ενός Ἀσιάρχου

Πηγές

• Ἀσιαρχία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.