Ἀντίπολις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	Ἀντίπολῐς	αἱ	Ἀντιπόλεις
γενική	τῆς	Ἀντιπόλεως	τῶν	Ἀντιπόλεων
δοτική	τῇ	Ἀντιπόλει	ταῖς	Ἀντιπόλεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	Ἀντίπολῐν	τὰς	Ἀντιπόλεις
κλητική ὦ!		Ἀντίπολῐ		Ἀντιπόλεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀντιπόλει
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀντιπολέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀντίπολις < ἀντί- + -πολις

Κύριο όνομα

Ἀντίπολις θηλυκό

1. πόλη στις ακτές της Μεσογείου, η σημερινή Αντίμπ της Γαλλίας
2. γυναικείο όνομα

Πηγές

• Ἀντίπολις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• P. M. Fraser and E. Matthews 2000 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. III.B: Central Greece: From the Megarid to Thessaly, Oxford: Oxford University Press