Ἀνάγυρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀνάγυρος	οἱ	Ἀνάγυροι
γενική	τοῦ	Ἀναγύρου	τῶν	Ἀναγύρων
δοτική	τῷ	Ἀναγύρῳ	τοῖς	Ἀναγύροις
αιτιατική	τὸν	Ἀνάγυρον	τοὺς	Ἀναγύρους
κλητική ὦ!		Ἀνάγυρε		Ἀνάγυροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀναγύρω
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀναγύροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀνάγυρος < ἀνάγυρος

Κύριο όνομα

Ἀνάγυρος αρσενικό

1. (ελληνική μυθολογία) ανδρικό όνομα μυθικού ήρωα της Αττικής
2. ανδρικό όνομα χαρακτήρα σε κωμωδία του Αριστοφάνη
3. (δήμος) άλλη μορφή του Ἀναγυροῦς

Πηγές

• Ἀνάγυρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.