Ἀθηνᾶ
Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| Ἀθηναα- > Ἀθηνᾶ | ||||
| ονομαστική | ἡ | Ἀθηνάᾱ > Ἀθηνᾶ | ||
| γενική | τῆς | Ἀθηνάᾱς > Ἀθηνᾶς | ||
| δοτική | τῇ | Ἀθηνάᾳ > Ἀθηνᾷ | ||
| αιτιατική | τὴν | Ἀθηνάᾱν > Ἀθηνᾶν | ||
| κλητική ὦ! | Ἀθηνάᾱ > Ἀθηνᾶ | |||
| 1η κλίση, ομάδα 'Ναυσικάα μνᾶ', Κατηγορία 'μνᾶ' όπως «μνᾶ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Ἀθηνᾶ < συνηρημένος τύπος του Ἀθηνάα, ή Ἀθηναία, άγνωστης ετυμολογίας. Συγγενές: Η λέξη συναντάται στις μυκηναϊκές πινακίδες της Γραμμικής Β ως 𐀀𐀲𐀙 (a-ta-na) 𐀡𐀴𐀛𐀊 (po-ti-ni-ja) (Αθανα ποτνία: εικάζεται ότι ήταν το όνομα προελληνικής θεάς). Ο Σαντρέν (Chantraine) [1] πιστεύει ότι πρόκειται για μινωική θεότητα που συνδέεται με τη θεά των όφεων που προστάτευε το ανάκτορο.
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Ἀθηνᾶ, -ᾶς θηλυκό
- γυναικείο όνομα
- (ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) η θεά Αθηνά, Ολύμπια θεά των γραμμάτων, της σοφίας και της νόησης, κόρη του Δία, πολιούχος της Αθήνας
Άλλες μορφές επεξεργασία
Παράγωγα επεξεργασία
Δείτε επίσης επεξεργασία
και
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ Ἀθήνη σελ.27-28 - Chantraine, Pierre Dictionnaire étymologique de la langue grecque. (DELG) [Ετυμολογικό λεξικό της αρχαίας ελληνικής] (στα γαλλικά) Παρίσι: Klincksieck, 1968, Τόμοι 1-4.
Πηγές
επεξεργασία
- Ἀθηνᾶ, Ἀθήνη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.