ἄχερδος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ ὁ	ἄχερδος	αἱ οἱ	ἄχερδοι
γενική	τῆς τοῦ	ἀχέρδου	τῶν	ἀχέρδων
δοτική	τῇ τῷ	ἀχέρδῳ	ταῖς τοῖς	ἀχέρδοις
αιτιατική	τὴν τὸν	ἄχερδον	τὰς τοὺς	ἀχέρδους
κλητική ὦ!		ἄχερδε		ἄχερδοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀχέρδω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀχέρδοιν
Μεταγενέστερο ως αρσενικό.
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «Ζάκυνθος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄχερδος < αβέβαιης ετυμολογίας. Συνδέεται με το συνώνυμο ἀχράς.

Ουσιαστικό

ἄχερδος θηλυκό, αργότερα αρσενικό

1. (δέντρο, φρούτο) η αγριαχλαδιά, αγριαπιδιά Pyrus amygdaliformis, αλλιώς Pyrus spinosa ή ο καρπός της, το αγριαχλάδι, αγριάπιδο
   • με άγνωστο γένος ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 14 (ξ. Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία.), στίχ. 10 (10-13)

     ῥυτοῖσιν λάεσσι καὶ ἐθρίγκωσεν ἀχέρδῳ.

     Έκοψε τα λιθάρια και πάνω τους στεφάνωσε χλωρά κλωνάρια αγριαπιδιάς

     Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   • θηλυκό ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 1596

     κοίλης τ᾽ ἀχέρδου (της κούφιας αγριαχλαδιάς)

     και δείτε Μετάφραση (2004): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, Αθήνα: ΜΙΕΤ @greek‑language.gr

   • ελληνιστική κοινή, αρσενικό ※  Θεόκριτος, Εἰδύλλια, 24, 90 στίχ.89-90

     κάγκανα δ᾽ ἀσπαλάθου ξύλ᾽ ἑτοιμάσατ᾽ ἢ παλιούρου
     ἢ βάτου ἢ ἀνέμῳ δεδονημένον αὖον ἄχερδον'·

     και ρίξετε ξερά κλαδιά, κατάξερα κλωνάρια / ασπαλουθιάς ή παλουριού, αγριαπιδιάς ή βάτου

     Μετάφραση (1911): Ιωάννης Πολέμης @greek-language.gr

Άλλες μορφές

• μακεδονικός τύπος : ἀγέρδα

Συνώνυμα

• ἀχράς, ἀχλάς

Συγγενικά

• ἀχράς, ἀχλάς, ἀχλάδιον
• ἀγριαχράς

Δείτε επίσης

• ἀπιδέα (αχλαδιά, απιδιά), ἀπίδιον

Πηγές

• ἄχερδος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄχερδος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ἄχερδος σελ. 182 - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.