ἄρθρον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἄρθρον	τὰ	ἄρθρᾰ
γενική	τοῦ	ἄρθρου	τῶν	ἄρθρων
δοτική	τῷ	ἄρθρῳ	τοῖς	ἄρθροις
αιτιατική	τὸ	ἄρθρον	τὰ	ἄρθρᾰ
κλητική ὦ!		ἄρθρον		ἄρθρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄρθρω
γεν-δοτ	τοῖν		ἄρθροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄρθρον < ἀραρίσκω ( < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₂er-) + -θρον • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἄρθρον ουδέτερο

1. άρθρωση, αρμός
2. (γραμματική) άρθρο

Πηγές

• ἄρθρον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄρθρον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.