ἁβρόπους

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἁβρόπους	τὸ	ἁβρόπουν
γενική	τοῦ/τῆς	ἁβρόποδος	τοῦ	ἁβρόποδος
δοτική	τῷ/τῇ	ἁβρόπόδῐ	τῷ	ἁβρόποδῐ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἁβρόποδᾰ	τὸ	ἁβρόπουν
κλητική ὦ!		ἁβρόπους		ἁβρόπουν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἁβρόποδες	τὰ	ἁβρόποδᾰ
γενική	τῶν	ἁβροπόδων	τῶν	ἁβροπόδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἁβρόποσῐ(ν)	τοῖς	ἁβρόποσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἁβρόποδᾰς	τὰ	ἁβρόποδᾰ
κλητική ὦ!		ἁβρόποδες		ἁβρόποδᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἁβρόποδε	τὼ	ἁβρόποδε
γεν-δοτ	τοῖν	ἁβροπόδοιν	τοῖν	ἁβροπόδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ταχύπους' όπως «ταχύπους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἁβρόπους < ἁβρός + -πους

Επίθετο

ἁβρόπους, -ους, -ουν

1. αυτός που έχει αβρά (τρυφερά) πόδια
2. αυτός που περπατά καμαρωτά, με χάρη