ἀρχαιρεσία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀρχαιρεσίᾱ	αἱ	ἀρχαιρεσίαι
γενική	τῆς	ἀρχαιρεσίᾱς	τῶν	ἀρχαιρεσιῶν
δοτική	τῇ	ἀρχαιρεσίᾳ	ταῖς	ἀρχαιρεσίαις
αιτιατική	τὴν	ἀρχαιρεσίᾱν	τὰς	ἀρχαιρεσίᾱς
κλητική ὦ!		ἀρχαιρεσίᾱ		ἀρχαιρεσίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀρχαιρεσίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀρχαιρεσίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀρχαιρεσία < ἀρχι- + αἱρέομαι/αἱροῦμαι

Ουσιαστικό

ἀρχαιρεσία θηλυκό

• εκλογή αρχόντων

Δείτε επίσης

• αρχαιρεσίες