ἀναβίωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀναβῐωσι-, ἀναβῐωσε-
ονομαστική	ἡ	ἀναβίωσῐς	αἱ	ἀναβιώσεις
γενική	τῆς	ἀναβιώσεως	τῶν	ἀναβιώσεων
δοτική	τῇ	ἀναβιώσει	ταῖς	ἀναβιώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀναβίωσῐν	τὰς	ἀναβιώσεις
κλητική ὦ!		ἀναβίωσῐ		ἀναβιώσεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀναβιώσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἀναβιωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀναβίωσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀναβιόω / ἀναβιῶ + -σις (-ωσις) < ἀνα- + βιόω < βίος

Ουσιαστικό

ἀναβίωσις θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

• επαναφορά στη ζωή, αναβίωση

Συγγενικά

• ἀναβιόω, ἀναβιῶ
• {{λ|ἀναβιώσκομαι]]
• βίωσις & σύνθετα

→ και δείτε τις λέξεις ἀνά και βίος

Πηγές

• ἀναβίωσις - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀναβίωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.