ἀκκισμός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀκκισμός	οἱ	ἀκκισμοί
γενική	τοῦ	ἀκκισμοῦ	τῶν	ἀκκισμῶν
δοτική	τῷ	ἀκκισμῷ	τοῖς	ἀκκισμοῖς
αιτιατική	τὸν	ἀκκισμόν	τοὺς	ἀκκισμούς
κλητική ὦ!		ἀκκισμέ		ἀκκισμοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκκισμώ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκκισμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀκκισμός (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἀκκίζομαι < Ἀκκώ (θηλυκό)

Ουσιαστικό

ἀκκισμός αρσενικό

• (ελληνιστική κοινή)
  1. προσποιητή αδιαφορία
  2. σεμνοτυφία
  3. ψευτο-κοσμιότητα

Πηγές

• ἀκκισμός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.