ἀζυμοφαγία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀζυμοφαγίᾱ	αἱ	ἀζυμοφαγίαι
γενική	τῆς	ἀζυμοφαγίᾱς	τῶν	ἀζυμοφαγιῶν
δοτική	τῇ	ἀζυμοφαγίᾳ	ταῖς	ἀζυμοφαγίαις
αιτιατική	τὴν	ἀζυμοφαγίᾱν	τὰς	ἀζυμοφαγίᾱς
κλητική ὦ!		ἀζυμοφαγίᾱ		ἀζυμοφαγίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀζυμοφαγίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		ἀζυμοφαγίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀζυμοφαγία < ἄζυμος + -ο- + -φαγία (< τρώγω)

Ουσιαστικό

ἀζυμοφαγία θηλυκό

• αζυμοφαγία