ἀγκυροβόλιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀγκυροβόλιον	τὰ	ἀγκυροβόλιᾰ
γενική	τοῦ	ἀγκυροβολίου	τῶν	ἀγκυροβολίων
δοτική	τῷ	ἀγκυροβολίῳ	τοῖς	ἀγκυροβολίοις
αιτιατική	τὸ	ἀγκυροβόλιον	τὰ	ἀγκυροβόλιᾰ
κλητική ὦ!		ἀγκυροβόλιον		ἀγκυροβόλιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀγκυροβολίω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀγκυροβολίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀγκυροβόλιον < ἀγκυροβολέω

Ουσιαστικό

ἀγκυροβόλιον ουδέτερο

• τόπος στον οποίο υπάρχει η δυνατότητα να αγκυροβολήσει, πλωτό μέσο