ψυχοθεραπευτής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψυχοθεραπευτής	οι	ψυχοθεραπευτές
γενική	του	ψυχοθεραπευτή	των	ψυχοθεραπευτών
αιτιατική	τον	ψυχοθεραπευτή	τους	ψυχοθεραπευτές
κλητική		ψυχοθεραπευτή		ψυχοθεραπευτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ψυχοθεραπευτής < λόγιο ενδογενές δάνειο: γερμανική Ρsychotherapeut < αρχαία ελληνική ψυχή + θεραπευτής. Μορφολογικά αναλύεται σε ψυχο- + θεραπευτής

Κατά τον Κουμανούδη μαρτυρείται από το 1894, ενώ το θηλυκό ψυχοθεραπεύτρια, το 1892..

Ουσιαστικό

ψυχοθεραπευτής αρσενικό (θηλυκό ψυχοθεραπεύτρια)

1. (επάγγελμα) γιατρός που έχει ειδικευτεί στην ψυχοθεραπεία
2. (επάγγελμα) θεραπευτής των ψυχωτικών και νευρωτικών καταστάσεων

Μεταφράσεις

    ψυχοθεραπευτής