χαραμής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	χαραμής	οι	χαραμήδες
γενική	του	χαραμή	των	χαραμήδων
αιτιατική	τον	χαραμή	τους	χαραμήδες
κλητική		χαραμή		χαραμήδες
Κατηγορία όπως «μπαλωματής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαραμής < (άμεσο δάνειο) τουρκική harami

Προφορά

ΔΦΑ : /xa.ɾaˈmis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χα‐ρα‐μής

Ουσιαστικό

χαραμής αρσενικό

• (λαϊκό) ο ληστής, ο κλέφτης

  ※  Ανοίξανε τα μάρμαρα και βγάλανε την κόρη. / — Δεν είδγια άγιο χαραμή, δεν είδγια άγιο ψεύτη, / να παραδίν’ τις χριστιανές σε Γενιτσάρη χέρια.

  Τ’ άϊ Γιώργη το τραγούδ’, δημοτικό τραγούδι, στο: Παρασκευόπουλος, Χαράλαμπος Δ. «Λαογραφικά Αψάλου», Αρχείον του Θρακικού Λαογραφικού και Γλωσσικού Θησαυρού, τόμ. Α′, 1934, σελ. 51

Συγγενικά

• Χαραμής (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    χαραμής

→ δείτε τη λέξη ληστής

Πηγές

• χαραμής - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)