φρύαγμα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	φρύαγμᾰ	τὰ	φρυάγμᾰτᾰ
γενική	τοῦ	φρυάγμᾰτος	τῶν	φρυαγμᾰ́των
δοτική	τῷ	φρυάγμᾰτῐ	τοῖς	φρυάγμᾰσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	φρύαγμᾰ	τὰ	φρυάγμᾰτᾰ
κλητική ὦ!		φρύαγμᾰ		φρυάγμᾰτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φρυάγμᾰτε
γεν-δοτ	τοῖν		φρυαγμᾰ́τοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνομα' όπως «ὄνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρύαγμα < φρυάσσομαι

Ουσιαστικό

φρύαγμα ουδέτερο

1. (κυρίως για τα άλογα) ισχυρό ρουθούνισμα
2. (για άλογα) χλιμίντρισμα
3. (μεταφορικά) αλαζονεία, αυθάδεια, οίηση, κομπασμός

Συγγενικά

• φρυαγματίας
• φρυαγμός

Δείτε επίσης

• φριμάσσoομαι, φριμάσσω

Πηγές

• φρύαγμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φρύαγμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.