φοινικόθριξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	*φοινικόθρῐχ- φοινικότρῐχ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	φοινικόθριξ	οἱ/αἱ	φοινικότριχες
γενική	τοῦ/τῆς	φοινικότριχος	τῶν	φοινικοτρίχων
δοτική	τῷ/τῇ	φοινικότριχῐ	τοῖς/ταῖς	φοινικότριξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	φοινικότριχᾰ	τοὺς/τὰς	φοινικότριχᾰς
κλητική ὦ!		φοινικόθριξ		φοινικότριχες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φοινικότριχε
γεν-δοτ	τοῖν		φοινικοτρίχοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ὄνυξ' όπως «ὄνυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φοινικόθριξ < φοίνικ(ος) + -ό- + -θριξ

Ουσιαστικό

φοινικόθριξ αρσενικό ή θηλυκό, σε επιθετική λειτουργία

• που έχει πυροκόκκινο τρίχωμα (βρέθηκε σε έργο του Βακχυλίδη, αναφερόμενο σε αγελάδες)

  ※  βόες φοινικότριχες (Bacchylides Lyricus [B.] v B.C. Ed. Sir R. C. Jebb, Cambridge 1905. Scolia, in POxy. 1361, 10.105 ή 11.105)

Πηγές

• φοινικόθριξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.