φιλαδελφία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	φιλαδελφίᾱ	αἱ	φιλαδελφίαι
γενική	τῆς	φιλαδελφίᾱς	τῶν	φιλαδελφιῶν
δοτική	τῇ	φιλαδελφίᾳ	ταῖς	φιλαδελφίαις
αιτιατική	τὴν	φιλαδελφίᾱν	τὰς	φιλαδελφίᾱς
κλητική ὦ!		φιλαδελφίᾱ		φιλαδελφίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		φιλαδελφίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		φιλαδελφίαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φιλαδελφία < αρχαία ελληνική φιλάδελφος < φίλος + ἀδελφός

Ουσιαστικό

φιλαδελφία θηλυκό

• ((ελληνιστική κοινή)) η αδελφική αγάπη