φιλάδελφος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φιλάδελφος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

φιλάδελφος αρσενικό

• (βοτανική) καλλωπιστικός θάμνος φυλλοβόλος που ανήκει στο γένος Φιλάδελφος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ φιλάδελφος	τὸ φιλάδελφον	οἱ, αἱ φιλάδελφοι	τὰ φιλάδελφα
Γενική	τοῦ, τῆς φιλαδέλφου	τοῦ φιλαδέλφου	τῶν φιλαδέλφων	τῶν φιλαδέλφων
Δοτική	τῷ, τῇ φιλαδέλφῳ	τῷ φιλαδέλφῳ	τοῖς, ταῖς φιλαδέλφοις	τοῖς φιλαδέλφοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν φιλάδελφον	τὸ φιλάδελφον	τοὺς, τὰς φιλαδέλφους	τὰ φιλάδελφα
Κλητική	φιλάδελφε	φιλάδελφον	φιλάδελφοι	φιλάδελφα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			φιλαδέλφω
Γενική-Δοτική			φιλαδέλφοιν

Ετυμολογία

φιλάδελφος < φιλ- + ἀδελφ(ός) + -ος

Επίθετο

φιλάδελφος -ος -ον

1. (ελληνιστική κοινή) που αγαπά τον αδελφό ή την αδελφή
2. (τίτλος) βασιλέων όπως οι Πτολεμαῖος → δείτε τη λέξη Φιλάδελφος

Παράγωγες λέξεις

• φιλάδελφον (βοτανική)

Πηγές

• φιλάδελφος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «φιλάδελφος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.