υμνητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	υμνητής	οι	υμνητές
γενική	του	υμνητή	των	υμνητών
αιτιατική	τον	υμνητή	τους	υμνητές
κλητική		υμνητή		υμνητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

υμνητής < αρχαία ελληνική ὑμνητής < ὑμνῶ + -τής

Προφορά

ΔΦΑ : /i.mniˈtis/

Ουσιαστικό

υμνητής αρσενικό (θηλυκό υμνήτρια)

1. που εξυμνεί, που εγκωμιάζει κάτι

   υμνητής της δημοκρατίας

   ≈ συνώνυμα: υποστηρικτής

2. θερμός οπαδός

   είμαι υμνητής της τοπικής αθλητικής ομάδας

Μεταφράσεις

    υμνητής

γαλλικά : encenseur (fr), glorificateur (fr)