τσιμπουκάκι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τσιμπουκάκι	τα	τσιμπουκάκια
γενική		—		—
αιτιατική	το	τσιμπουκάκι	τα	τσιμπουκάκια
κλητική		τσιμπουκάκι		τσιμπουκάκια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τσιμπουκάκι < τσιμπούκ(ι) + υποκοριστικό επίθημα -άκι

Προφορά

ΔΦΑ : /t͡si.buˈka.ci/

Ουσιαστικό

τσιμπουκάκι ουδέτερο

• το μικρό τσιμπούκι ή το τσιμπούκι με οικείο τρόπο

  ※  Όταν πίνω τουμπεκάκι, θα φουμάρω τσιμπουκάκι (Μάρκος Βαμβακάρης, «Όταν πίνω τουμπεκάκι», ρεμπέτικο τραγούδι του 1932)