τέττιξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τεττῑγ-
ονομαστική	ὁ	τέττιξ	οἱ	τέττιγες
γενική	τοῦ	τέττιγος	τῶν	τεττίγων
δοτική	τῷ	τέττιγῐ	τοῖς	τέττιξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τέττιγᾰ	τοὺς	τέττιγᾰς
κλητική ὦ!		τέττιξ		τέττιγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τέττιγε
γεν-δοτ	τοῖν		τεττίγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μεταγενέστερα, τεττικ-
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	τεττῑκ-
ονομαστική	ὁ	τέττιξ	οἱ	τέττικες
γενική	τοῦ	τέττικος	τῶν	τεττίκων
δοτική	τῷ	τέττικῐ	τοῖς	τέττιξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	τέττικᾰ	τοὺς	τέττικᾰς
κλητική ὦ!		τέττιξ		τέττικες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		τέττικε
γεν-δοτ	τοῖν		τεττίκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τέττιξ < (ηχομιμητική λέξη)

Ουσιαστικό

τέττιξ, -ιγος αρσενικό (μεταγενέτερο θέμα τεττικ-, -ικος)

1. (έντομο) o τζίτζικας, το τζιτζίκι
2. (κόσμημα) σε σχήμα τζίτζικα

Δείτε επίσης

• (καθαρεύουσα)

  ※  Ήτο ησυχία περί εμέ άκρα και μόνοι οι τέττιγες, ενθουσιώντες υπό τας ακτίνας του ηλίου, διέκοπτον της εξοχής την σιωπήν. (Δημήτριος Βικέλας, Λουκής Λάρας)

Παράγωγα

παράγωγα & σύνθετα

• μυρμηκτέττιξ
• τεττίγιον
• τεττιγοφόρας, τεττιγοφόρης
• τεττιγομήτρα
• τεττιγόνιον
• τεττιγότης
• τεττιγώδης
• τεττίζω

Πηγές

• τέττιξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• τέττιξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.