σφερδούκλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σφερδούκλι	τα	σφερδούκλια
γενική	του	σφερδουκλιού	των	σφερδουκλιών
αιτιατική	το	σφερδούκλι	τα	σφερδούκλια
κλητική		σφερδούκλι		σφερδούκλια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σφερδούκλι < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

σφερδούκλι ουδέτερο

• (φυτό) άλλη μορφή του σπερδούκλι

Μεταφράσεις

    σφερδούκλι

→ δείτε τη λέξη ασφόδελος

Πηγές

• σπερδούκλι - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)
• Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.