συνονθύλευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συνονθύλευση	οι	συνονθυλεύσεις
γενική	της	συνονθύλευσης*	των	συνονθυλεύσεων
αιτιατική	τη	συνονθύλευση	τις	συνονθυλεύσεις
κλητική		συνονθύλευση		συνονθυλεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνονθυλεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συνονθύλευση < συν- + ελληνιστική κοινή ὀνθύλευσις < ὀνθυλεύω

Ουσιαστικό

συνονθύλευση θηλυκό

• (αρχαιοπρεπές, σπάνιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συνονθυλεύω

Άλλες μορφές

• συνονθύλευμα
• συνονθύλευσις

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη συνονθυλεύω

Μεταφράσεις

    συνονθύλευση

→ δείτε τη λέξη συνονθύλευμα

Πηγές

• συνονθύλευση - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)