συνδετήρ

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	συνδετήρ	οἱ	συνδετῆρες
γενική	τοῦ	συνδετῆρος	τῶν	συνδετήρων
δοτική	τῷ	συνδετῆρι	τοῖς	συνδετῆρσι(ν)
αιτιατική	τὸν	συνδετῆρα	τοὺς	συνδετῆρας
κλητική ὦ!		συνδετήρ		συνδετῆρες
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ουσιαστικό

συνδετήρ, -ῆρος αρσενικό

• (καθαρεύουσα) ο συνδετήρας

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .