στρατηγεῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	στρατηγεῖον	τὰ	στρατηγεῖᾰ
γενική	τοῦ	στρατηγείου	τῶν	στρατηγείων
δοτική	τῷ	στρατηγείῳ	τοῖς	στρατηγείοις
αιτιατική	τὸ	στρατηγεῖον	τὰ	στρατηγεῖᾰ
κλητική ὦ!		στρατηγεῖον		στρατηγεῖᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στρατηγείω
γεν-δοτ	τοῖν		στρατηγείοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «στοιχεῖον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στρατηγεῖον < αρχαία ελληνική στρατήγ(ιον) + -εῖον

Ουσιαστικό

στρατηγεῖον, -ου ουδέτερο (ελληνιστική κοινή)

• άλλη μορφή του στρατήγιον

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις στρατηγός, στρατός και ἄγω

Πηγές

• στρατηγεῖον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.