στρέψις

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	στρέψῐς	αἱ	στρέψεις
γενική	τῆς	στρέψεως	τῶν	στρέψεων
δοτική	τῇ	στρέψει	ταῖς	στρέψεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	στρέψῐν	τὰς	στρέψεις
κλητική ὦ!		στρέψῐ		στρέψεις
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		στρέψει
γεν-δοτ	τοῖν		στρεψέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πόλις' όπως «πόλις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στρέψις < στρέφω, στρεφ- + -σις > -ψις

Ουσιαστικό

στρέψις, -εως θηλυκό

• το στρίψιμο, η στρέψη

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• στρέψις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.