σπυρίδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σπυρίδιον	τὰ	σπυρίδιᾰ
γενική	τοῦ	σπυριδίου	τῶν	σπυριδίων
δοτική	τῷ	σπυριδίῳ	τοῖς	σπυριδίοις
αιτιατική	τὸ	σπυρίδιον	τὰ	σπυρίδιᾰ
κλητική ὦ!		σπυρίδιον		σπυρίδιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σπυριδίω
γεν-δοτ	τοῖν		σπυριδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπυρίδιον < σπυρίς, σπυριδ- + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

σπυρίδιον ουδέτερο

• υποκοριστικό του σπυρίς

  άλλες μορφές: σφυρίδιον (μεταγενέστρο)

Δείτε επίσης

• (μεσαιωνική ελληνική) σπυριδάλιον

Πηγές

• σπυρίδιον - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σπυρίδιον - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.