πυροσβεστήρ

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	πυροσβεστήρ	οἱ	πυροσβεστῆρες
γενική	τοῦ	πυροσβεστῆρος	τῶν	πυροσβεστήρων
δοτική	τῷ	πυροσβεστῆρι	τοῖς	πυροσβεστῆρσι(ν)
αιτιατική	τὸν	πυροσβεστῆρα	τοὺς	πυροσβεστῆρας
κλητική ὦ!		πυροσβεστήρ		πυροσβεστῆρες
3η κλίση, Κατηγορία 'κλητήρ' όπως «κλητήρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πυροσβεστήρ, (μαρτυρείται από το 1833 στον πληθυντικό) < πυρο- + ελληνιστική κοινή σβεστήρ. Μορφολογικά αναλύεται σε πυροσβεσ- + -τήρ → και δείτε τη λέξη πυροσβεστήρας

Ουσιαστικό

πυροσβεστήρ, -ῆρος αρσενικό

• (καθαρεύουσα) ο πυροσβεστήρας