πρωϊμότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πρωϊμότης	αἱ	πρωϊμότητες
γενική	τῆς	πρωϊμότητος	τῶν	πρωϊμοτήτων
δοτική	τῇ	πρωϊμότητι	ταῖς	πρωϊμότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	πρωϊμότητα	τὰς	πρωϊμότητας
κλητική ὦ!		πρωϊμότης		πρωϊμότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρωϊμότης < πρώϊμ(ος) (πρώιμος) + -ότης

Ουσιαστικό

πρωϊμότης θηλυκό

• (καθαρεύουσα) η πρωιμότητα

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .