προκύπτει

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προκύπτει < αρχαία ελληνική προκύπτει, γʹ ενικό οριστικής ενεστώτα τού προκύπτω < πρό + κύπτω

Ρήμα

προκύπτει, πρτ.: προέκυπτε, στ.μέλλ.: θα προκύψει, αόρ.: προέκυψε (απρόσωπο ρήμα, τριτοπρόσωπο σε γ' πρόσωπο ενικού και πληθυντικού)

1. για κάτι που έρχεται ως αποτέλεσμα

   ⮡  από την έρευνα δεν προέκυψε κάτι το καινούριο

2. για κάτι που συμβαίνει ή γίνεται γνωστό απροσδόκητα

   ⮡  την τελευταία στιγμή προέκυψε μια δυσκολία

3. (απρόσωπο) εξάγεται ως συμπέρασμα

   ⮡  από την έρευνα προκύπτει ότι ο ιός μεταλλάχτηκε

Εκφράσεις

• ό,τι ήθελε προκύψει

Μεταφράσεις

    προκύπτει

αγγλικά : arise (en), come up (en) γαλλικά : survenir (fr), résulter (fr), découler (fr) γερμανικά : hervorgehen (de)

Πηγές

• προκύπτει - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• προκύπτει - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• προκύπτει - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρηματικός τύπος

προκύπτει

• γ΄ πρόσωπο ενικού στην οριστική του ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος προκύπτω